Dagopening: Lukas 15:11-20
Lukas 15:11-20
‘Waar ben ik mee bezig? Wat heb ik gedaan?!’ Onthutst staart de verloren zoon voor zich uit. Het begon allemaal zo mooi… En nu? Pijn, schuld en schaamte... Hij ziet het gesprek met zijn vader weer levendig voor zich. ‘Vader, in mijn ogen bent u als dood. Geef mij mijn deel van de erfenis!’ ‘Wat ben ik dwaas en ondankbaar geweest! Ik heb mijn familie en land verlaten en waarvoor?! Om mijn geluk te zoeken in een ver land. Om daar te gaan feesten en op te gaan in seksuele zonden… Ik dacht echt dat ik eindelijk gelukkig was, want het begon zo goed! Totdat het fout ging. Er kwam hongersnood. Maar terug naar huis gaan? Nee hoor, daar was ik te trots voor... Dan maar liever onreine varkens hoeden… Op het laatst wilde ik zelfs het voer van de varkens eten, maar mijn baas vond het leven van zijn varkens belangrijker dan dat van mij… Nu ben ik alles kwijt en dat door eigen schuld… Knagende honger, terwijl de knechten van mijn vader genoeg brood hebben! Ik kan hier niet langer blijven! Ik ga terug naar huis en zal mijn zonden aan vader belijden. Hoewel ik tegen hem en God gezondigd heb, hoop ik dat ik een knecht van hem mag worden. Ja, dat ga ik doen!’ Snel pakte de verloren zoon alles bij elkaar en vertrok. Terug naar vader.
Bekering is tot inkeer komen, omkeren van de zonde en terugkeren tot God om Hem om genade te smeken. Waar vind je deze zaken terug in de gelijkenis van de verloren zoon?
