ManVandaag: Bijbels man-zijn: Moed, Moed putten uit de bron
Moed wordt wel omschreven als de bereidheid de confrontatie met pijn, angst en lijden aan te gaan. Deze omschrijving is zeker van toepassing op de apostel Paulus. Hij werd van vervolger een vervolgde, omwille van het Koninkrijk der hemelen. Waar kwam zijn moed vandaan?
Wat is het verband?
Zaligsprekingen
Lees Johannes 16:32-33 en 2 Korinthe 11:16-33
Christus’ prediking kende één grondtoon: ‘Bekeert u, want het Koninkrijk der hemelen is nabij gekomen!’ De Bergrede wordt wel de grondwet van dit Koninkrijk genoemd (Mat. 5-7). Deze grondwet begint met de zaligsprekingen, waarin duidelijk wordt wie en hoe de onderdanen van dit Koninkrijk zijn. Deze onderdanen zullen vervolging kennen omwille van hun geloof, maar hoeven niet moedeloos te worden omdat zij het Koninkrijk der hemelen zullen beërven (Mat. 5:10). De troost en waarheid van deze woorden heeft ook de apostel Paulus ondervonden. Menigmaal is hij gegeseld en gevangen gezet, door heidenen en joden met de dood bedreigd en belaagt door vele valse predikers. Dagelijks stormde het van binnen door de zorg om de jonge, kwetsbare gemeenten (2 Kor. 11:28). Maar ondanks (en dankzij!) dit lijden roept Paulus de gemeente toe: Wij hebben dan altijd goeden moed, en weten dat wij, inwonende in het lichaam, uitwonen van den Heere (2 Kor. 5:6).
TOEPASSING – Paulus droeg letterlijk de littekens van de dienst aan Koning Jezus in zijn lichaam (Gal. 6:17). Dit waren voor hem eretekens! Waarom zou de Heere Jezus toestaan dat Zijn dienstknechten voor Hem mogen lijden? (2 Kor. 1:8-11)
Wat staat er?
De wereld overwonnen
Oneindig veel dieper dan het lijden van de apostel Paulus was het lijden van de Borg Zelf. Vlak voor de smadelijke kruisdood spreekt de Heere Jezus de volgende woorden: ‘Ziet, de ure komt, en is nu gekomen, dat gij zult verstrooid worden, een iegelijk naar het zijne, en gij Mij alleen zult laten; en nochtans ben Ik niet alleen; want de Vader is met Mij. Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat gij in Mij vrede hebt. In de wereld zult gij verdrukking hebben, maar hebt goeden moed, Ik heb de wereld overwonnen’ (Joh. 16:32-33). Met de dood voor ogen bemoedigde de Heiland Zijn discipelen, omdat Hij bezorgd was over hun ‘vrede’. De discipelen zouden Hem gaan verlaten, maar Hij zou hen nimmermeer verlaten. Dwars door dood en graf zal Hij bij de discipelen terugkeren om hen vrede te brengen in hun strijd en moedeloosheid. Deze vrede zal bij hen blijven, ook na Christus’ hemelvaart (Joh. 16:28). Hoewel de discipelen in de wereld verdrukt (lett. nood, angst, vervolging, problemen) zullen worden, dienen ze goede moed te houden omdat Christus de wereld overwonnen heeft.
TOEPASSING – Na drie dagen in het graf gelegen te hebben staat Christus op en verschijnt als de opgestane Levensvorst aan de discipelen. Wat is het eerste wat Hij tegen hen zegt? (Joh. 20:19) Welke lessen liggen hierin?
Wat betekent dit?
De bron van moed
Na zijn bekering heeft Paulus vol ijver voor het Koninkrijk der hemelen gewerkt. Omdat Christus alles had gegeven voor Paulus’ zaligheid, verlangde de apostel ernaar om zijn leven als een drankoffer aan God te offeren (2 Tim. 4:6). Dit betekende voor hem toen (en voor alle christenen nu) een leven wat strijd, moeite en lijden met zich meebrengt (1 Pet. 3:4). Hier is moed voor nodig! Zeker voor hen die in de frontlinies werken. Er is een geestelijke strijd gaande om mensenzielen en zij die voor Christus’ zaak willen staan in gezin, kerk en samenleving hebben de grote eer hiervoor te mogen lijden in navolging van de Zaligmaker. De moed die hiervoor nodig is, heeft de Persoon en het werk van Christus als bron.
TOEPASSING – De morele verwording en vervolgingen van de wereld worden steeds heftiger naarmate de wederkomst nadert. Wat dat betreft wordt de Bijbelse boodschap met de dag actueler. Maar Jezus Christus is gisteren en heden Dezelfde en in der eeuwigheid (Hebr. 13:8).
