ManVandaag: Jozua, afl.7
Gods Woord roept op om de weldaden des Heeren te gedenken, want zelfs de meest wonderlijke uitreddingen kunnen uiteindelijk in de vergetelheid geraken (Ps. 103:2). Dit was voor het volk Israël niet anders. Daarom geeft de HEERE opdracht aan Jozua om een monument op te richten.
Wat is het verband?
Een monument
Lees Jozua 4
Jozua 3:1 verhaalt hoe het volk Israël uit Sittim vertrok en aan de oever van de Jordaan vernachtte. Ook staat in dit hoofdstuk beschreven hoe het volk op wonderlijke wijze door deze diepe rivier geleid werd. Jozua 4 behandelt dezelfde gebeurtenis, maar legt andere accenten. Waar Jozua 3 vooral gaat over de ark des verbonds, legt Jozua 4 de nadruk op de twaalf gedenkstenen die worden opgericht in Gilgal (4:20). Dit monument heeft als doel om de wonderlijke doortocht te herinneren en om te getuigen van de trouw van de Verbondsgod. Hij laat niet varen wat Zijn Hand begon.
TOEPASSING – Israël ontving van de HEERE een middel waardoor ze Zijn grote daden konden gedenken. Waarom zou de HEERE daar zo’n nadruk op leggen? Welke middelen heeft de Nieuwtestamentische kerk ontvangen om Gods grote daden in de verzoening door voldoening te herdenken? (o.a. 1 Kor. 11)
Wat staat er?
Eindelijk thuis
Jozua 4 begint met de vermelding dat het volk door de Jordaan getrokken is. Dit is veelzeggend omdat de Israëlieten hier voor het eerst een volk met een eigen land zijn! Hoewel de Bijbel al eerder over Israël als volk spreekt, gaat het in die gevallen over wat God zal doen voor Zijn volk of over wat de mensen van dit volk zullen zeggen (Num. 14, Deut. 4). Pas nadat de Israëlieten door de Jordaan zijn getrokken, zijn ze een natie met een eigen land geworden. Na jarenlang door de wildernis gezworven te hebben, komen de Israëlieten eindelijk thuis. Nadat het volk door de Jordaan getrokken is, spreekt de HEERE met Jozua. Twaalf mannen uit de stammen van Israël moeten ieder twaalf stenen zoeken. Zij moeten deze twaalf stenen door de Jordaan tillen en ze dan op een hoop te ruste leggen. Deze steenhoop symboliseert het volk Israël. Daarnaast spreken de stenen van Gods trouw en macht, omdat ze verzameld zijn op de bodem van de Jordaan (4:3). Deze stenen legt Jozua neer bij Gilgal als aanschouwelijk onderwijs voor de komende generaties. Naast dit monument legt Jozua zelf ook twaalf stenen op in het midden van de Jordaan (4:9).
TOEPASSING – De Israëlieten moesten van de HEERE een monument oprichten om Zijn grote daden te verkondigen voor het nageslacht. Waarvan moet een christen anno nu ook een monument zijn? Hoe word je dat?
Wat betekent dit?
Hoofd en hart
De Israëlieten kregen de opdracht om een monument ter nagedachtenis aan de doortocht door de Jordaan op te richten. Deze opdracht gaf de HEERE met het oog op de komende generaties (4:24). Hieruit blijkt Gods trouwe zorg voor het nageslacht. De formulering van de vraag in vers 6 is opvallend: ‘Wat zijn u deze stenen?’ (4:6). Anders gezegd: ‘Wat betekenen deze stenen voor u persoonlijk?’. Juist kinderen zien of de dienst des HEEREN leeft voor vader of moeder. Hieruit blijkt dat het christelijk geloof altijd een zaak van hoofd en hart moet zijn. In Jozua 4 staat verder dat Jozua twee stenen monumenten heeft opgericht. Een te Gilgal en een midden in de Jordaan. Uitleggers geven hier verschillende verklaringen voor. Mogelijk wijst dit heen naar het maken van een verbond tussen twee partijen. Iedere partij kreeg dan een kopie van de gemaakte afspraken. De steenhoop, midden in de Jordaan, wijst heen naar Christus. Ziende op de Zoon zal de Vader in eeuwigheid getrouw zijn aan het verbond met Zijn kinderen.
TOEPASSING – De geschiedenis van Jozua 4 laat duidelijk zien dat God oog heeft voor toekomstige generaties. Wat heeft dit ouders heden ten dage te zeggen? Denk dan bijvoorbeeld aan de keuze van een school, huisgodsdienst, het nabespreken van de preek.
